دلم ميخواد راهي انساني و درست براي سربازهاي ايرانم پيدا كنم ، بي شَك غمگينم ميكند در روزگار كمي دور رفتن به سفارتخانه ها براي موردهاي شخصي و عقيده اي وچنان مشت گره كرده ولي حالا سكوت ، نه اينكه ان رفتارها درست بود از نظر شخصي خودم ، نه ، اما پرسشم اين است حالا چه ، يك كشوري چون پاكستان كه مردمش را مقصر نميدانم اما تُندرو هايش را صد در صد قاتل ، ايا بايد خواهران و برادراني كه به سفارت خانه ها رفتن كه هنوز هم عقلم جواب درستي برايش پيدا نميكند ، اينبار عبور كنن و سكوت ؟