تو را از جان و دل باشم خریدار / بیا ای یوسف زهرا(س) به بازار

بیا و انتقام مادر خویش / بگیر از دشمن بد اختر خویش

از آنهایی که حقش غصب کردند / عدو را جای حیدر نصب کردند

خدایا دل نازنین زهرای اطهر را بواسطه ی ظهور فرزندش شاد بگردان . . .

.

.

.

.

گیرم که خانه خانه ی وحی خدا نبود

آتش به بیت ام ابیها روا نبود

آن بانویی که حرمت قرآنی اش سزاست

در کوچه اش تهاجم اعدا سزا نبود

حالا چه وقت مجلس شورای رهبر است

حیدر مگر خلیفه ی دین خدا نبود

التماس دعا

.

.

.

عادت به روضه کرده دلم روضه خوان کجاست

صاحب عزای فاطمه، آن بی نشان کجاست

قربان اشک روز و شب چشم خسته ات

مولا فدای مادر پهلو شکســــته ات

التماس دعا

شهادت گل یاس در کویر ناسپاس بر عاشقان با احساس تسلیت باد.

.

.

.

اگر محور به هر امکان علی بود / ولی بر فاطمه مهمان علی بود

کنار تربتت مظلومه زهرا / سر شب تا سحر گریان علی بود . . .

.

.

.

پیغمبری که عمری غمخوار امتش بود / روی کبود زهرا (س) اجر نبوتش بود؟

.

.

.

هر سینه که دوستدار زهراست / آشفته و بی قرار زهراست

گنجینه ی هفت آسمان ها / در سینه ی خون نگار زهراست

از شرح کرامتش همین بس / عالم همه وامدار زهراست . . .

.

.

.

در حریم فاطمیّه مرغ دل پر می زند / ناله از مظلومی زهرای اطهر می زند . . .

.

.

.

سوز دل سیاهم دیگر اثر ندارد / بس که گناه کردم اشکم ثمر ندارد

ای کاش قبل مردن یار از سفر بیاید / او عزم انتقام زهرا مگر ندارد . . .

.

.

.

چرا شب غم ما را سحر نمی آید / چرا ز یوسف زهرا خبر نمی آید

عزیز فاطمه! یکدم بیا به محفل ما / مگر به مجلس مادر، پسر نمی آید . . .

.

.

.

یا فاطمه (س) جان

یاریمان کن در انتظار روزی که فرزندت بیاید

و انتقام صورت نیلی ات را بگیرد، ثابت قدم بمانیم . . .

.

.

.

آب! بسوزد دلت

خاک! شود خاک عزا بر سرت

باد! پریشان شوی

چشم! الهی که بباری فقط

پیش نگاه شما… مادر خورشید سوخت

.

.

.

دوای مردمان خسته، هیزم

کلیدِ خانه‌های بسته، هیزم

چگونه، تسلیت دادند او را

به جای دسته گل با دسته هیزم؟

.

.

.

دانی که چرا سرشک محبوس علیست

یا آه چرا به سینه مانوس علیست

یک مرد نبودست بگوید نامرد

این زن که تو میزی … علیست

*یا فاطمه اغیثینی*

.

.

.

زنی شهید می شود،زنی به نام فاطمه

مدینه زهر می شود برای کام فاطمه

دری شکسته می شود،دو دست بسته می شود

یلی سکوت می کند، به احترام فاطمه

.

.

.

آنان که بر این خانه هجوم آوردند / در خاک نهال کینه را پروردند

در کعبه علی شکسته بتها شان را / اکنون به در خانه تلافی کردند . . .

.

.

.

خون است که روی خاک خشت افتاده است

داغ است به قلب سر نوشت افتاده است

خیزید و فرشته را به بیرون ببرید

آتش به در باغ بهشت افتاده است

.

.

.

هر سینه که دوستدار زهراست / آشفته و بی قرار زهراست

گنجینه ی هفت آسمان ها / در سینه ی خون نگار زهراست

از شرح کرامتش همین بس / عالم همه وامدار زهراست

.

.

.

تا که نامت بر زبان آمد ، زبان آتش گرفت

سوختم چندان که مغز استخوان آتش گرفت

حیدر آمدخاک همچون باد ، گرم گریه شد

خواست تا غسلت دهد ، آب روان آتش گرفت

.

.

.

نگاه سرد مردم بود و آتش / صدا بین صدا گم بود و آتش

بجای تسلیت با دسته ی گل / هجوم قوم هیضم بود و آتش

.

.

.

کمی از غسل زیر پیرهن ماند

کمی از خون خشک بر بدن ماند

کفن را در بغل بگرفت و بو کرد

همان طفلی که آخر بی کفن ماند

.

.

.

الهی داد از این دل داد  از این دل

کنار قبر زهرا کرده منزل

بگو زهرا زجا خیزد ببیند

که اشک دیده کردخاک او گل

.

.

.

چنان داغت دلم غمناک کرده / که دست من تو را در خاک کرده

بجایت زینب مظلومه تو / غبار غم ز رویم پاک کرده

.

.

.

ز سوز دل کنم گریه برایت / که دیگر نشنوم زهرا صدایت

در و دیوار خانه با نگاهم / بیادم آورد آن ناله هایت

.

.

.

هرچه باشد من نمک پرورده ام / دل به عشق فاطمه خوش کرده ام

حج من بی فاطمه بی حاصل است / فاطمه حلال صدها مشکل است . . .

.

.

.

الا طلیعه ی کوثر سفر بس است بیا

غروب غربت مادر سفر بس است بیا

بیا که چشم به راهت نشسته خاک بقیع

به جان فاطمه دیگر سفر بس است بیا

.

.

.

فرزند آن بشکسته پهلو خواهد آمد

با رمز یاالله و یا هو خواهد آمد

والفجر یعنی شیعیان وقتی نمانده

با ذو الجناح و ذوالفقار، او خواهد آمد

با تشکر از: دوستانه

بازنشر اختصاصی: یاس گروپ