معنای حقیقی از بین رفتن پرده بکارت، از بین رفتن و پاره شدن آن صرفاً به دلیل مقاربت و نزدیکی نیست، چرا که دلایل دیگری در از بین رفتن پرده ی بکارت دخیل هستند که در این مقاله به شرح آن می پردازیم:

۲-شکل مهبل فرج
اگر مهبل فرج، شکل ۷ داشته باشد، می تواند علامت پارگی پرده با دخول آلت تناسلی مرد باشد، چرا که در اثر فشار وارده به دیواره، شکل آن از حالتی گرد به ۷ تبدیل می شود.
البته باز هم نمی توان این مورد را نشانه ی قطعی برای انجام نزدیکی قبلی دانست، حتّی بدون انجام هیچگونه نزدیکی قبلی نیز، با عوامل دیگری چون، حرکات رقص (به خصوص رقص باله)، صخره نوردی، موتورسواری و دوچرخه سواری ممتد، اسب سواری، دخول دیگر اجسام خارجی و دیگر فشار های جسمانی کاری،…می تواند باعث ایجاد این حالت ۷ شکل شوند.
پارگی پرده، چه در حین دخول نزدیکی یا عوامل فوق، ممکن است با آسیب دیگر قسمتهای فرج (اطراف مهبل، مجاری ادرار، پوسته ی بین مهبل و معقد) نیز همراه باشد.

۳- دیواره های داخل فرج (گردن رحم)
دیواره ی گردن رحم از قشای برجسته ای مانند تشکیل شده است، که در اثر نزدیکی مداوم، این برجستگی ها تحلیل و از بین می رود، به طوری که دخول به راحتی و با کمتر فشاری انجام می گیرد. این نشانه نیز باز هم صددرصد نمی تواند دلیل نزدیکی قبلی باشد، عواملی چون، معاینات پزشکی، مصرف دارو، قاعدگی یا دخول هر جسم خارجی و یا مشابه نیز، می تواند این حالت را ایجاد کند.

۴- حالت ارتجاعی پرده بکارت
اگر پرده بکارت حالتی طبیعی داشته باشد، در اثر دخول و مقاربت، پاره می شود، امّا در مقابل، برخی دختران بطور مادرزاد پرده ای حلقوی (قابل ارتجاع، ضخیم و گوشتی دارند)، بنابراین در مقابل دخول، از خود مقاومت نشان می دهد و ممکن است به حالت اول برگردد.
از طرفی حتّی دیده شده است که برخی نیز از بدو تولد، پرده ی بکارت نداشته اند یا در سنین خیلی کم در اثر عواملی غیر از سکس، از بین رفته است. در نتیجه وجود پرده بکارت و توجّه به آن، دلیل قطعی مبنی بر اینکه یک دختر قبل از ازدواج،  نزدیکی داشته است، نیست.

دیگر عوامل از بین رفتن پرده بکارت :
·راه پیدا کردن ذرات پنبه و دستمال زمان قاعدگی به داخل فرج
· ایجاد زخم در اثر بیماری های مختلف، مثل دیفتری
·دویدن و پرش
· پرت شدن روی شیئ تیز یا محکم
·معاینات و ابزار پزشکی
·در اثر خارش شدید مهبل و داخل آن، بوسیله ی خود شخص
· خود ارضایی
·دخول اجسام خارجی
·عمل های جراحی
گاهی اوقات به دلیل عدم صحیح دخول و در نتیجه از بین رفتن ناقص یا شدید پرده بکارت، عوارض ثانویه ای چون، عفونت، خونریزی، زخم مجاری ادرار، زخم داخل رحم(فیبرون)، نازایی و …ایجاد می شود.عفونت :
برخی از دخترها در رحم خود، میکروبها و قارچ های بالقوه ای دارند که پس از اولین ارتباط نزدیکی فعال می شوند و در نتیجه عفونت ایجاد می شود.

خونریزی شدید:
این حالت به ندرت دیده می شود و در اثر فشار زیاد در هنگام دخول دیده می شود، گاهی اوقات، بعضی پرده های بکارت به دلایلی طی چند مرحله از بین می روند و این خود، موجب خونریزی متعاقب می شود.

جراحت مجاری ادرار:
در مواقعی که طبق توضیح فوق، پرده بکارت طی چند مرحله یا با شدت از بین رود، زخم های مجاری ادرار، پیش می آید.

زخم داخل رحم (فیبرون):
عمل دخول و بردن پرده ی بکارت به تنهایی عامل این زخم نمی باشد، بلکه در صورت باریک بودن گردن و دهانه رحم و دیگر مشکلات دیگر بخشهای مرتبط داخلی رحم، این زخم ها ایجاد می شوند.

نازایی:
اگر عفونت یا زخم های فوق مداوا نشود، به مرور زمان سبب نارسایی ها و در نتیجه اختلال در عملکرد باروری و نازایی می شوند.